Als een vis in het water

Vroeger zat de giftige stof TBT in de verf waarmee schepen werden geschilderd. Door de jaren heen is die stof in de bodem van de Antwerpse havendokken terechtgekomen. Vooral in de buurt van oude scheepswerven. De verf is ondertussen verboden, maar de vervuiling bleef aanwezig. Na drie jaar onderzoek hebben de Vlaamse overheid, Port of Antwerp-Bruges en enkele privébedrijven een oplossing gevonden.

Op de meest vervuilde plaatsen graven we het vervuild slib van de bodem. Een hoogtechnologisch installatie reinigt het slib en filtert het afvalwater. Het propere water stroomt terug naar de dokken. Het slib droogt tot een koek, die kan dienen in de bouwindustrie. Zo vermijden we dat de vervuilde bodem de waterkwaliteit van de dokken en de Schelde beïnvloedt.

Paletten, koelkasten, tractorbanden, scheepstouwen, fietswrakken... Je kan het zo gek niet bedenken of het ligt in het water. Dagelijks gaat de bemanning van vuilophaalboot ‘Condor’ op pad om zwerfvuil en sluikstort uit het water van de haven te vissen. Dat doen ze door zelf op zoek te gaan of wanneer ze door een ander schip gewaarschuwd zijn dat er troep in het water drijft.

Vissen hebben niet alleen proper water nodig. Er moet ook genoeg te eten zijn. Door bijvoorbeeld gladde kaaimuren op te schuren, ontstaat een schuilplaats waar kleine waterdiertjes graag wonen. Daar zijn vissen dol op. Om te zorgen dat de vissen in de haven zich ook voortplanten, is een ‘paaizone’ voorzien aan de Lillobrug.

Dat is een veilige plaats waar vissen ongestoord hun eitjes kunnen leggen. De vissen zwemmen door een buis in de kaaimuur naar de paaizone. Als ze groot genoeg zijn, zwemmen de nieuw geboren vissen naar de haven en de Schelde. Zo beschermen en stimuleren we het leven in de Antwerpse wateren.